Fly4free.pl

Jedzenie wyśmienite, choć porcja malutka. Na tacce oprócz tego co opisałem powyżej znajdują się: sałatka i sos francuski, masło, ciepła bułka i czekoladka mleczna. Oprócz tego woda i napój zimny do wyboru (KubaB, jest dużo alkoholi do wyboru ;-) ). Choć sztućce były plastikowe, to szklanka jest prawdziwa - szklana. Z tym w economy się jeszcze nie spotkałem.

Serwis był wykonywany bardzo efektywnie - po podaniu wszystkich tacek, obsługa pokładowa chodziłą z czajnikami z gorącymi napojami i nalewała chętnym. Na deser zaserwowane zostały bardzo dobre lody na patyku. Jeśli ktoś chciał więcej, to była też tura dokładkowa. Podczas gdy ja się rozkoszuję deserem, w tle powstaje relacja ;-)



Później jeszcze dwa razy "dolewka" wody i raz soku pomarańczowego dla chętnych. Wszystko z uśmiechem! Na prawdę świetny serwis ze strony Jetconnect. Poltramp wiem, że wziął rybę i też był bardzo zadowolony.

Zbliżamy się do lądowania:



Lądowanie miękkie, choć pogoda nieszczególna.



Na zewnątrz deszcz, i ciepło i bardzo w porównaniu do Nowej Zelandii parno... wsiadam do pociągu lotniskowego i jadę do hostelu. Powtórzę, że uważam za zdzierstwo kasowanie za 10-minutową jazdę pociągiem z lotniska do centrum w jedną stronę 17,20 AUD!

Dzień 16 - Blue Mountains i troszkę Sydney

Jak już zapewne wiecie Sydney pod kątem turystycznym mam już zwiedzone, dlatego też starałem się znaleźć dla siebie inne zajęcia niż gdy byłem tu ostatnio. Jedną z propozycji miejsc do obejrzenia są Góry Błękitne. W Sydney istnieje multum firm oferujących całodniowe wycieczki w te okolice, więc czemu nie skorzystać? Ja skorzystałem z firmy Activity Tours Australia oferującej całodniową wycieczkę za 99 AUD. Dodatkowo można kupić bilet na kolejki linowe w obrębie Gór Błękitnych za 35 AUD. Kierowca odbiera turystę spod miejsca zakwaterowania. Moja godzina odbioru była ustalona na 7.30. Dzięki zmianie czasu z nowozelandzkiego na australijskim dziś, zupełnie jak nie ja, nie miałem problemu z porannym przebudzeniem. A pogoda wręcz zachęcała by ruszyć się gdzieś:



Na miejscu spotkania byłem 15 minut przed czasem, a tam czekał już mój busik. Nasz kierowca/przewodnik był osobą bardzo... dziwną. Był to starszy pan, oprowadzający te wycieczki jak twierdzi od 13 lat. W charakterze dość szorstki, ale niepozbawiony poczucia humoru. Pierwszy przystanek po drodze to Featherdale Wildlife Park. Powiem szczerze, że nie słyszałem wcześniej o tym miejscu, ale szczerze je polecam. Z punktu widzenia osoby chcącej zobaczyć australijską faunę jest to dużo ciekawszy wybór niż sydnejski Taronga ZOO. Na zwiedzanie mamy godzinę - ani za dużo, ani za mało.

Przy wejściu wita nas najbardziej charakterystyczny ptak Australii - słynąca ze swojego śpiewu Kokabura.



video: http://www.youtube.com/watch?v=Fc_-icFHwQo

Kilka kroków dalej znajduą się biegające swobodnie wallaby - od kangura różnią się wielkością i bardziej okrągłym nosem.



Wybieg mają też wombaty - śmieszne zwierzęta przypominające pomieszanie szczura ze świnią.



Oczywiście nie mogło zabraknąć koali. Koali, nie "misia koali", gdyż zwierzęta te nie mają wiele wspólnego z niedźwiedziami.

[video]http://www.youtube.com/watch?v=fB2y52jfRdc[/video]

Nieprawdą też jest, że są one odurzone zawartością eukaliptusa - w eukaliptusie po prostu nie ma dostatecznie wiele energii, dlatego koale wykształciły sobie na drodze ewolucji umiejętność jej oszczędzania. Śpią około 20 godzin na dobę, gdy nie śpią to jedzą. Ciekawą informacją jest też pochodzenie nazwy "koala". Otóż koala w mowie aborygenów oznacza "mały człowiek, który nie pije", gdyż koala nie zwykł schodzić z drzew po picie. Gdy byłem w Nowej Zelandii na dowód, jak duża fala upałów przechodziła przez Australię, pokazywali w telewizji koalę pijącego wodę z podstawionej mu miski.



Ciężki jest los opiekuna koali, gdy ten nie słucha...





Podczas robienia powyższego zdjęcia coś przeszło mi po nodze - przestraszyłem się, okazało się że to dwa kangurzątka przekicały sobie po mnie :-)

Za to obok mnie siedziała sobie kokabura innego rodzaju:



Później opiekunka wzięła ją na palec i opowiadając o niej dała mi ją pogłaskać.

Jak widać w tym parku nie ma zasady "nie karmić zwierząt"



W jednym z miejsc spotkać można było także małe pingwiny.



Niektóre z australijskich zwierząt należą do tych, których bym nie chciał spotkać :)



Inne chciałbym jak najbardziej, choć ten wallabe wygląda, jak by się jeszcze nie obudził.



W parku można poobcować nie tylko z egzotycznymi zwierzakami, są też te bardziej udomowione:



i te mniej ;-)



Na koniec jeszcze jedno zdjęcie z wombatem, który jednak postanowił się obudzić.



Featherdale Wildlife Park bardzo wszystkim polecam, nawet jako wycieczkę poza Sydney jeśli ktoś ma samochód. Wsiadamy z powrotem do busika i jedziemy w kierunku Gór Błękitnych, droga zajmuje nam około godziny. Nazwa tych gór wywodzi się od niebieskiej mgły, widocznej gdy patrzy się na nie z oddali. Słyną one ze stromych ścian i płaskich szczytów. W autobusie okazuje się, że w mojej 9-osobowej grupie trafiłem na Kubę, Polaka mieszkającego na stałę w Irlandii, który skorzystał z tej samej promocji, którą znalazł na Fly4Free, więc będęmiał towarzysza do zwiedzania.

W 2003 roku otworzono tutaj kompleks turystyczny na który składają się dwie kolejki linowe i najbardziej stroma na Świecie kolejka torowa.
Zaczynamy od kolejki linowej rozciągniętej nad doliną. Fajnie, że ktoś kto ją projektował pomyślał i zostawił dziury przez które przechodzi obiektyw aparatu fotograficznego.



A to Góry Błękitne w całej okazałości:





Po drugiej stronie poza poniższym widokiem nie ma nic ciekawego, więc od razu wracamy do "bazy". W ramach karnetu za 35 NZD można jeździć kolejkami dowolną ilość razy w ciągu dnia.



Dla chętnych i odważnych wagonik kolejki ma w środkowej części szklane dno.



Widok w kierunku formacji skalnej "Trzy siostry".



Później decydujemy się na zjazd stromąkolejką. Kolejka jedzie po szynach, jednak do góry jest wciągana za pomocą stalowej liny. Kąt nachylenia kolejki to 52 stopnie, jednak jeśli dla kogoś to za mało może przechylić łąwkę na której siedzi tak, by było jeszcze weselej.



Na stacji nie robi to jakiegoś specjalnego wrażenia...



Później robi się ciekawiej, ale nie jest to jazda jak na rollercoasterze, więc spokojnie.



Na dole postanawiamy przejść się ścieżką do wodospadu, oznacza to duuuużą ilość schodów wiądących przez las deszczowy i zmęczenie. Cel jest taki:



Nie powala ;-) powrót tą samą trasą. Po drodze cień, więc nie robiłem za bardzo zdjęć. Tam gdzie przebijało się światło słoneczne zdjęcia od razu zaczęły wyglądać lepiej:





Z powrotem na górę prowadzi ostatnia na dziś kolejka linowa.



Do godziny zbiórki zostaje nam jeszcze trochę czasu, więc jemy obiad na górnej stacji kolejki. Nie róbcie tego błędu, a zwłaszcza nie jedzcie hamburgera ;-)

Następnie nasz busik zawozi nas do punktu widokowego Echo Point z którego widać Trzy Siostry. Według jednego z aborygieńskich mitów trzy siostry "Meehni", "Wimlah" i "Gunnedoo" żyły w tych okolicach i zakochały się w trzech braciach z innego plemienia, jednak prawo aborygenów zabraniało im ślubu poza plemieniem. Bracia nie byli z tego faktu zadowoleni, więc rozpoczęli wojnę plemion, by porwać siostry. W związku z zagrożeniem życia sióstr, plemienny szaman zamienił je w trzy skały, by ocelić je przed wszelką szkodą. Szaman był jedyną osobą mogącą je odczarować, jednak sam był jedną z ofiar w tej wojnie, więc siostry zostały zaklęte w kamień i stoją tak do dziś.



Do pierwszej skały można podejść. Wiąże się to z pokonaniem stromych schodów, a na miejscu nie ma nic ciekawego. Na koniec jeszcze panorama Gór Błękitnych.



Powrót do Parku Olimpijskiego zajmuje nam trochę ponad godzinę, skąd zabiera nas prom płynący do Circular Quay w samym centrum Sydney.



Tam robię jeszcze krótki spacerek by zrobić zdjęcia najbardziej znanych miejsc w Sydney:

- Harbour Bridge





- Sydney Opera House



i Circular Quay



Jestem zmęczony, więc wracam do hostelu. Okazało się, że w okolicach Railway Square, przy którym jest mój hostel odbywa się festyn z okazji obchodów chińskiego nowego roku:



Było kilka pysznych opcji do zjedzenia, szkoda że już byłem najedzony ;-)



Wracam do hostelu zmęczony. Jutro Australia Day! :)

Jutro Dzień Australii!Dzień 17 - Sydney - 26.01 Australia Day

Australia Day, obchodzony 26 stycznia to najważniejsze święto narodowe Australii. Upamiętnia ono przybycie na te ziemie w 1788 roku pierwszych statków brytyjskich i postawienie na niej brytyjskiej flagi przez gubernatora Arthura Phillipa. Tego dnia w całym kraju odbywają się festyny i imprezy. Najważniejsze z nich mają miejsce oczywiście w Sydney. Zamierzałem z tego skorzystać tyle ile będę mógł ;-)

Po wyjściu z hostelu okazuje się, że pogoda jak na razie nie dopisuje. Dobrze, że wziąłem kurtkę przeciwdeszczową, bo niestety była potrzebna.



Przy Operze, spod której chyba najwygodniej będzie obserwować wydarzenia mające miejsca w Zatoce Sydney zameldowałem się punktualnie o 11.00. Z resztą nie tylko ja, dziś przewinie się tu wyjątkowo dużo ludzi.



Niektórzy oglądają uroczystości z góry. Za taką przyjemność płaci się od 200, do 300 AUD w zależności od pory dnia i spodziewanej liczby chętnych danego dnia. Dziś podejrzewam, że było bliżej tej górnej granicy cenowej.



Dziś jest dzień Australii, każdy więc powinien mieć flagę - małą, dużą, na koszulce, na czapce, czy torbie. Nie ma znaczenia. Ja też dostałem swoją i nosiłem ją przez cały dzień wetkniętą w moją torbę od aparatu.



O godzinie 11.00 ruszają przygotowania do wielkiej parady jednostek nawodnych - wszystkie chętne jednostki wypływają z zatoki, by później wpłynąć do niej jednocześnie za paradą sydnejskich promów. Nie muszę dodawać, że część jednostek była przyozdobiona.











Wszyscy chcieli na to patrzeć!